ထိပ္ဆံုးသို ့

ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုးကဗ်ာေတြထဲက တစ္ပုဒ္ေပါ့ ၊ ကၽြန္ေတာ္လဲက်တဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ၊ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အားေဆးေပါ့ဗ်ာ ... ။

ထိပ္ဆံုးသို ့

တစ္ေတာင္ေပၚ တစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ၿခံရံ
တစ္ေတာင္ဆံုးျပန္ေတာ့
တစ္လံုးက်န္ျပန္ေသးသမို ့
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏွိဳးလို ့ရယ္
ၾကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္။

ခါတေလ တစ္ကယ္ပန္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္းက ရပ္မည္ႀကံ
အမွန္ေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္မလား။

စခဲ့မိဟာေပါ့
တစ္ေန ့မွာ ဆံုးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ ့
စိတ္ႏြမ္း အသာေျဖဦး
မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကို အာရံုဆင္လို ့
မူတသြင္ အားသင္သစ္လိုက္ပါ့
ခ်စ္ဖြယ့္လူသား။

                                      ေငြတာရီ