ကၽြန္ေတာ္တို ့ ရင္တလွပ္လွပ္နဲ ့
မိဘေတြ မ်က္ခံုးလွဳပ္တဲ့ေနရာေပါ့... ... ။
က်န္ေက်ာင္းမ်က္ႏွာဖံုးနဲ ့
ဗႏၶဳလဦးထုပ္ ပူဆာမယ္... ...
ေကာက္ညွင္းက်ဥ္ေတာက္နဲ ့
ဖာလူဒါ ပူဆာမယ္... ... ။
ျမန္မာျပည္သားရဲ့
တဲြအမွတ္(၁၄) မွာစီးမယ္... ...
ကာေရဗီယမ္ ရြက္ေလွၾကီးရဲ့
ေနာက္ဆံုးတန္းမွာထိုင္မယ္... ... ။
ဟိုက္ဒရိုဂ်င္အျပည့္နဲ ့
ေလပူေဖာင္းေလးေတြကိုဆဲြ
လူၾကပ္ၾကပ္ထဲတိုးလို ့
ဆီမီးတစ္ေထာင္ ေဆာင္းတန္းတစ္ေလွ်ာက္ေငးမယ္... ... ။
တစ္ခ်ိန္ကေပါ့... ...
ကၽြန္ေတာ္တို ့ ရင္တလွပ္လွပ္နဲ ့
မိဘေတြ မ်က္ခံုးလွဳပ္တဲ့ေနရာေလ ... ... ... ။ ။
0 comments:
Post a Comment
ျဖတ္သန္းမႈမ်ားထဲမွာ အေတြ႕အႀကံဳသာမရရိွဘူးဆိုလွ်င္
ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ကေလးမ်ားသာျဖစ္မည္ထင္သည္ ... :)