တခါတေလေတာ့လည္း ဘာရယ္မဟုတ္ပဲ
တိုးတိုးညင္ညင္ေလးလြမ္းရတယ္
ေလေျပတျဖဴးျဖဴးညေနခင္းထဲ
... ငါ့ဘယ္ဘက္ပုခံုးေပၚမွာ
မင္းဆံပင္ေလးေတြ
လမ္းေလွ်ာက္မထြက္ေတာ့တာၾကာေပါ့
မင္းအျပံဳးနဲ႔ တံဆိပ္ခတ္မထားေတာ့
ငါေသာက္ေနတဲ့ေကာ္ဖီကလည္း
ေပါ့ပ်က္ပ်က္နဲ႔ လက္က်မမွန္ဘူး
ပ်င္းရင္သီခ်င္းနားေထာင္ေပါ့လို
ဒီလိုအခ်ိန္မွာ မင္းအသံမဟုတ္ရင္
ငါ့နားေတြက ဗီဇာပိတ္တယ္
အစားကို ကုန္ေအာင္မစားပဲ
စကားကိုကုန္ကုန္ ေျပာရရင္
၀တ္ေက်တန္းေက် ရႈေနတဲ့ေလထဲမွာေတာင္
မင္းရနံ႔ေတြကိုငါရွာေနတုန္း။
0 comments:
Post a Comment
ျဖတ္သန္းမႈမ်ားထဲမွာ အေတြ႕အႀကံဳသာမရရိွဘူးဆိုလွ်င္
ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ကေလးမ်ားသာျဖစ္မည္ထင္သည္ ... :)