လိမ္ညာၾကသူမ်ား

ဒီေလာကမွာ ဒီလိုလူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သင္ငယ္စဥ္အခါမွာ သင့္ကို "လိမ္ညာတယ္ဆိုတာမေကာင္းဘူး၊ မလိမ္ညာရဘူး၊ လိမ္တတ္တဲ့ကေလး သစ္သားရုပ္ Pinocchioလို ႏွာေခါင္းရွည္ထြက္လာတတ္တယ္" လို႔ သူမၾကာခဏေျပာတယ္။ သူ႔စကားကို သင္ယံုတယ္.. ႏွာေခါင္းရွည္ထြက္လာၿပီး ရုပ္ဆိုးမွာစိုးလို႔ သင္မလိမ္ညာရဲခဲ့ဘူး။

ဒါေပမဲ့ သင့္ကို မလိမ္ညာရဘူးလို႔ သင္ျပတဲ့သူက အလိမ္ညာတတ္ဆံုးလူ ျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေနာက္ေတာ့ သင္တေျဖးေျဖး သတိထားလာခဲ့မိတယ္။

သင္အႀကိဳက္ဆံုး အစားအစာဟာ သူ မႀကိဳက္ဆံုးအစားအစာျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- ၾကက္သားစားတဲ့အခါ ၾကက္ေပါင္၊ ၾကက္ေတာင္ပံ၊ ၾကက္ရင္အံုေတြကို သူ မႀကိဳက္ဘူးလို႔ အၿမဲေျပာတယ္။ ဒါေတြက သင္အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ၾကက္ေပါင္၊ ၾကက္ရင္အံုေတြကို သင္စားေနရင္းက ဒီေလာက္ေမႊး၊ ဒီေလာက္စားေကာင္းတဲ့အရာကို မႀကိဳက္တဲ့သူလည္းရွိတယ္လို႔ သင္ေတြးေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔မွာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက သင့္စားၾကြင္းစားက်န္ ၾကက္ေပါင္ေတြကို စားေနတဲ့သူ႔ကို သင္ေတြ႔ခဲ့မိတယ္။

အဲဒီေန႔က အိမ္ခန္းေတြထဲ ေျပးလႊားရင္း သင္ေလတံခြန္လႊတ္တမ္း ကစားေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ တံခါးေဘာင္မွာ သူမီွၿပီး တစ္ေနရာရာကို ၾကည့္ေနတယ္။ သင္ေျပးလႊားရင္း ပြင့္ေနတဲ့တံခါးရြက္ကို တိုက္မိတယ္။ တံခါးအပိတ္မွာ သူ႔လက္ေခ်ာင္းကို ညႇပ္လိုက္မိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အားခနဲေအာ္သံၾကားေတာ့ သင္လန္႔ၿပီးငိုတယ္။ တျခားလက္တစ္ဖက္နဲ႔ ညႇပ္မိတဲ့လက္ကို သူဆုပ္ကိုင္ရင္း သူဘာမွမျဖစ္ဘူး၊ မနာဘူးလို႔ သင့္ကိုေျပာတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက အၿပံဳးတစ္ပြင့္က သင့္ကိုအငိုတိတ္ေစခဲ့တယ္။ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူ႔လက္ေခ်ာင္းဖုေယာင္ေနတာကို သင္ေတြ႔ခဲ့မိတယ္။

အဲဒီေနာက္ သင္တေျဖးေျဖး ႀကီးျပင္းလာခဲ့တယ္။ အလယ္တန္းေရာက္ေတာ့ သင္အေဆာင္ေနရေတာ့မယ္။ သူ႔ကို သင္မခဲြခ်င္ဘူး။ သူကေတာ့ေျပာတယ္...."အေဆာင္ေနမယ့္အရြယ္ေရာက္ၿပီ...ေကာင္းလိုက္တာ.. နားညီးသက္သာသြားၿပီ၊ အိမ္ရွင္းသြားၿပီ" လို႔ သူေျပာတယ္။ ဒါကို သင္စိတ္ေကာက္ၿပီး အိမ္ကိုႏွစ္ပတ္ေလာက္ မျပန္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္မွ အိမ္နီးခ်င္းေတြကေန သင္သိရတာက သင္အိမ္မျပန္တဲ့ရက္ေတြ သင့္ကိုသူလြမ္းေမွ်ာ္ၿပီး မ်က္ရည္က်ေနခဲ့တယ္ဆိုတာပါပဲ။

ေနာက္ေတာ့ သင္ တကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို သင္ခ်စ္မိတယ္။ ေကာင္မေလးအတြက္ သင့္အသံုးစရိတ္ေတြထဲကေန အၿမဲလက္ေဆာင္ဝယ္ေပးတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႔ဆီကို သင္စာအုပ္ဝယ္ဖို႔ ေငြလိုေၾကာင္း စာပို႔တယ္။ စာအုပ္ဝယ္ဖို႔ဆိုရင္ သူအားေပးတယ္.. သင္လိုတဲ့ပိုက္ဆံကိုသူခ်က္ခ်င္း ပို႔ေပးတယ္။ အလုပ္လုပ္ရတာ သူဘယ္ေလာက္ပဲဆင္းရဲပင္ပန္းပါေစ... သူ မေမာပါဘူးတဲ့။ ေႏြေက်ာင္းပိတ္လို႔ သင္အိမ္ျပန္ေတာ့ သူ႔ကိုအလုပ္ရံုမွာ သင္သြားရွာခဲ့တယ္။ အလုပ္ရံုနဲ႔အိမ္က အေဝးႀကီး.. ခါးကုန္းကုန္းၿပီး အင္စိုက္အားစိုက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ကို သင္ေတြ႔ခဲ့တယ္။

သင္ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ အလုပ္ဝင္ၿပီ... အလုပ္အတြက္၊ ဘဝအတြက္ သင္ေန႔မအား၊ ညမအားခဲ့ဘူး။ တာဝန္နဲ႔ ေနရပ္ကိုသင္ျဖတ္ရေပမယ့္ အိမ္ကိုဝင္ဖို႔ သင္မအားခဲ့ဘူး။ ၾကာၾကာတစ္ခါေတာ့ သင့္ကို သူဖုန္းဆက္တတ္တယ္။ ဘာအေရးကိစၥမွ မရွိပါဘူး.. သင့္အသံကိုပဲ သူနားေထာင္ခ်င္လို႔၊ ေနေကာင္းက်န္းမာဖို႔၊ အိမ္မွာအရာအားလံုးေကာင္းတယ္၊ စိတ္မပူဖို႔ သူေျပာတယ္။ ဒါကို သင္စိတ္ခ်လက္ခ် ယံုတယ္။ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး အိမ္မျပန္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္တစ္ႏွစ္အိမ္ျပန္ေတာ့အိမ္နီးခ်င္းေတြက "သူလဲက်လို႔ ေျခက်ဳိး၊ လက္က်ဳိးျဖစ္သြားတာေတာင္ မင္းအိမ္ျပန္လာၾကည့္ေဖာ္ မရဘူးေနာ္" လို႔ အျပစ္ဆိုတယ္။

အခုခ်ိန္မွာေတာ့ သူနဲ႔အတူ သင္ရွိေနတယ္။ သူ႔ေခါင္းေပၚကဆံျဖဴေတြကို သင္ၾကည့္ရင္း သစ္သားရုပ္Pinocchioရဲ႕ ပံုျပင္ကို သင္ေျပာျပခ်င္ေနခဲ့တယ္။ သင္ငယ္ငယ္တုန္းက သူေျပာျပခဲ့ဖူးသလို... မလိမ္ညာရဘူး၊ လိမ္ညာတဲ့လူ ႏွာေခါင္းရွည္တတ္တယ္ဆိုတဲ့ ပံုျပင္ကိုေပါ့။

ဒါေပမယ့္ အခုခ်ိန္မွာ သင္လည္း လိမ္ညာတတ္ခဲ့တယ္။ ေစ်းႀကီးတဲ့ပစၥည္းေတြဝယ္ၿပီး ကပ္ထားတဲ့ေစ်းႏႈန္းစာရြက္ကို သင္ခြာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒါေစ်းခ်တာ.. ေစ်းေပါတယ္လို႔ သူ႔ကို သင္ညာတယ္။ ဒါမွ သူ စိတ္မဆိုးမွာျဖစ္တယ္။ အလုပ္မွာ စိတ္ဖိအား၊ အလုပ္ဖိအားေတြကို သင္ခံရတယ္။ဒါေပမယ့္ သူနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း ေက်နပ္တဲ့အသံနဲ႔ အလုပ္မွာေကာင္းေၾကာင္း၊ စိတ္ခ်ခ်ေနဖို႔ သူ႔ကို သင္ေျပာတယ္။

သင့္ကိုယ္သင္ လိမ္ညာတတ္သူျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္လို႔ သင္ဆံုးျဖတ္တယ္။ သူၿပံဳးရယ္ဖို႔အတြက္၊ ေလာကမွာ အလိမ္ညာတတ္ဆံုး------ မိခင္ အတြက္ေပါ့။

မူရင္း--- http://www.duwenzhang.com/wenzhang/qinqingwenzhang/20111115/207067.html

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ဘာသာျပန္သည္။