နင္နဲ ့ ေ၀းဖို အတြက္...
အတိတ္ေတြ ေမ ့ခဲ ့လိုက္တယ္…
ေျပးေနတံုးပဲ ငါ မလြတ္ေျမာက္ေသးဘူး...
တကယ္ေတာနင္ ့စက္၀ိုင္း အတြင္း မွာ
ငါ က ေဘာင္ခတ္ခံရတဲ ့သုည ေတြ ပါ ပဲ…။
တေန့တေန ့ ဖုန္း ကို ေကာက္ေကာက္ကိုင္ၾကည့္
နင္ ့အတြက္ထားထားတဲ ့ring tone ကိုၾကားမိလိုက္နဲ ့
ငါ ကိုယ္ငါ ခပ္ရူးရူး ေပ်ာ္ေနတာပါ ပဲ….။
ငဲ ့ၾကည္ ့ဖို ့ ငါ ့တို ့အမွတ္တရဆိုတာ
နင္ ့အိမ္မွာ အပ်င္းေျပ ခ်ိတ္ထားတဲ့
ပိုစတာ တစ္ခု ေလာက္ေတာင္ ေနရာမရွိခဲ ့ပါဘူး....။
ဘာမွ မပာုတ္တဲ ့ ငါ က နင္ ့အတြက္လြမ္းမ်က္ရည္ က် မျပတတ္ပါဘူး…
မိုးေတြ ကိုေတာ့ ငါ ့ကိုယ္စားငိုခ် ခိုင္းလိုက္တယ္…..။
0 comments:
Post a Comment
ျဖတ္သန္းမႈမ်ားထဲမွာ အေတြ႕အႀကံဳသာမရရိွဘူးဆိုလွ်င္
ကၽြႏု္ပ္တို႕သည္ ကေလးမ်ားသာျဖစ္မည္ထင္သည္ ... :)